DPPC, of 1,2-dipalmitoyl-sn-glycero-3-fosfocholine, is een opmerkelijk lid binnen de familie van semi-synthetische lipiden. Afgeleid van palmitinezuur, wordt DPPC gekarakteriseerd door een onderscheidende moleculaire structuur en heeft het aandacht getrokken vanwege zijn unieke eigenschappen in de mempraanproteïnenonderzoek.

Toepassingen in Membranen Proteïne Onderzoek:

• Bilayer Stabiliteit: De verzadigde acylketens van DPPC en het overgangsgedrag maken het bevorderlijk voor de vorming van stabiele lipide dubbellaagstructuren. Deze stabiliteit is voordelig bij het nabootsen van de lipidische omgeving van biologische membranen.

• Model Systeem voor Biofysische Studies: DPPC wordt vaak gebruikt als model-lipid in biofysische studies vanwege het goed gedefinieerde gedrag, wat het waardevol maakt voor het onderzoeken van de eigenschappen van membranen en hun interacties.

• Geneesmiddelafgiftesystemen: Naast de membranen proteïne onderzoek heeft de stabiliteit en biocompatibiliteit van DPPC geleid tot het gebruik ervan in geneesmiddelafgiftesystemen, met name in liposomale formuleringen.