Het SARS-CoV-2-virus, de oorzaak van de huidige Covid-19-pandemie, is een lid van de coronavirusfamilie. Coronavirussen zijn omhulde virussen met een RNA-positief genoom en een helicaal symmetrische nucleocapsid. Er zijn 3 of 4 virale eiwitten in het membraan van coronavirussen. Het meest voorkomende structurele eiwit is het membraanglycoproteïne of M-eiwit. Het M-eiwit doorkruist de membraan-dubbellaag drie keer, waarbij een kort NH2-terminaal domein buiten het virus en een lang COOH-terminaal domein (cytoplasmatisch domein) binnen het virion blijft. Dit lange carboxy-terminale domein kan interageren met het nucleocapside-eiwit (N-eiwit). Het M-eiwit speelt een belangrijke rol bij de intrazellulaire vorming van virusdeeltjes. Aangezien het M-eiwit het meest voorkomende eiwit aan de oppervlakte van het virus is, worden antilichamen tegen dit eiwit aangetroffen in het serum van patiënten. Het M-eiwit is daarom een goede kandidaat als diagnostisch hulpmiddel.